-
1 przymówić się
-
2 przymówić\ się
сов. о со намекнуть на что, попросить о чём; заикнуться о чём;\przymówić\ się się о podwyżkę pensji заикнуться о прибавке к зарплате
+ napomknąć -
3 przymawiać się
-
4 przymawiać\ się
-
5 przym|ówić
pf — przym|awiać impf Ⅰ vi to jibe (komuś at sb)- zawsze musi komuś przymówić he always makes jibes about peopleⅡ przymówić się — przymawiać się to drop hints; to wheedle (o coś sth out)- przymawiać się o pożyczkę/datek to try to wheedle out a loan/a contribution- przymawiał się, żebym mu pożyczyła 100 złotych he was trying to wheedle a hundred zlotys out of me- nie przymawiaj się, i tak ci nie kupię tej sukienki stop pestering me, I won’t buy you this dress anyway- przymawiać się o komplementy/pochwały to fish for compliments/praiseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przym|ówić
-
6 angle
['æŋgl] 1. n ( MATH) 2. vi3. vtto angle for — przymawiać się (przymówić się perf) o +acc
* * *I ['æŋɡl] noun1) (the (amount of) space between two straight lines or surfaces that meet: an angle of 90°.) kąt2) (a point of view: from a journalist's angle.) punkt widzenia3) (a corner.) róg•- angular- angularity II ['æŋɡl] verb(to use a rod and line to try to catch fish: angling for trout.) wędkować- angler- angling -
7 przymawiać
przymawiać (-am) < przymówić> (-ię): przymawiać k-u fam. gegen jemanden sticheln, bissige Bemerkungen machen;przymawiać się zu verstehen geben, durchblicken lassen
См. также в других словарях:
przymówić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przymawiać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przymawiać się – przymówić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zręcznie dopominać się czegoś, dyskretnie o coś prosić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przymawiać się o pożyczkę, o pochwałę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przymawiać — ndk I, przymawiaćam, przymawiaćasz, przymawiaćają, przymawiaćaj, przymawiaćał przymówić dk VIa, przymawiaćwię, przymawiaćwisz, przymawiaćmów, przymawiaćwił, pot. «mówić jakieś złośliwości, uszczypliwe aluzje pod czyimś adresem; docinać, przycinać … Słownik języka polskiego
domówić — dk VIa, domówićwię, domówićwisz, domówićmów, domówićwił, domówićwiony domawiać ndk I, domówićam, domówićasz, domówićają, domówićaj, domówićał, domówićany 1. «powiedzieć do końca to, co się zamierzało; dopowiedzieć» Nie zdążył domówić wszystkiego … Słownik języka polskiego
zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… … Słownik języka polskiego
dogadać — dk I, dogadaćam, dogadaćasz, dogadaćają, dogadaćaj, dogadaćał dogadywać ndk VIIIa, dogadaćduję, dogadaćdujesz, dogadaćduj, dogadaćywał «dorzucić, wtrącić swoje słowa, zwłaszcza: przymówić komuś, zrobić złośliwą albo żartobliwą aluzję; podszepnąć… … Słownik języka polskiego
dogryźć — dk XI, dogryźćgryzę, dogryźćgryziesz, dogryźćgryź, dogryźćgryzł, dogryźćgryzła, dogryźćgryźli, dogryźćgryziony dogryzać ndk I, dogryźćam, dogryźćasz, dogryźćają, dogryźćaj, dogryźćał, dogryźćany 1. «gryząc rozerwać zębami do końca, skończyć… … Słownik języka polskiego